آیتالله رمضانی: اسلام به واسطه زبان قرآن، فراعصری است
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با بیان این که اسلام به واسطه زبان قرآن، فراعصری است، تاکید کرد که اسلام برای همه عصرها و همه ملیت ها است، گرچه بعضی ها تلاش کردند و تلاش می کنند که اسلام را مختص زمان خود پیامبر(ص) یا مخاطب عرب زبان بدانند.
جمعی از شخصیت های اسلامی از جمهوری باشقیرستان و جمهوری تاتارستان در فدراسیون روسیه که برای شرکت در دوره های آموزشی کوتاه مدت جامعة المصطفی العالمیة به ایران سفر نمودند با حضور در ساختمان مجمع جهانی اهل بیت(ع) در شهر قم با آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل این مجمع، دیدار کردند.
آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در ابتدای این دیدار با ابراز خرسندی از حضور در جمع شخصیت های اسلامی روسیه اظهار کرد: از این که در این جمع حضور پیدا کردم، بسیار خوشحال هستم. این مهم است که همگی شما در معرفی دین اسلام، نقش دارید. اسلام یک دین فطری و عقلی است، لذا اگر هر جا معرفی شود، آنجا از اسلام استقبال می کنند. زبان محاوره قرآن، عربی است، اما زبان فهم آن، فطرت و عقل است و این دیروز و امروز و فردا نمی شناسد.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در ادامه با بیان این که اسلام به واسطه زبان قرآن، فراعصری است، تاکید کرد که اسلام برای همه عصرها و همه ملیت ها است، گرچه بعضی ها تلاش کردند و تلاش می کنند که اسلام را مختص زمان خود پیامبر(ص) یا مخاطب عرب زبان بدانند. مهم این است که نگاه سطحی به اسلام نداشته باشیم. بزرگان و عالمان ما در حوزه علمیه تاکید دارند که اسلام را باید جامع، عمیق و دقیق بفهمیم. اسلام فقط جنبه ظاهری نیست، بلکه جنبه های باطنی و معنوی و عرفانی اسلام بسیار عمیق تر است.
قیام فردی و اجتماعی در اسلام
وی افزود: در اسلام مسئولیت ما فقط فردی نیست، بلکه هم فردی و هم اجتماعی است. به نظر ما، اسلام اول قیام می کند و ما قائم می شویم و بعد ما باید تلاش کنیم که اسلام را درست به دنیا معرفی کنیم. لذا ما باید دو نوع قیام داشته باشیم یکی قیام فردی برای رسیدن به توحید تا خودمان را بسازیم و تهذیب کنیم و مودب به آداب الهی شویم، دوم قیام اجتماعی برای عدالت داشته باشیم که جامعه بشری از عدالت برخوردار شود.
آیت الله رمضانی با اشاره به دیدگاه امام خمینی(ره) در خصوص آیه «أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثنَیٰ وَفُرَٰدَیٰ» اظهار کرد: امام خمینی(ره) در خصوص آیه ۴۶ سوره سباء می گفتند که این آیه اشاره به دو نوع قیام یعنی قیام فردی و اجتماعی دارد. قیام فردی اش، آن است که از صفات الهی مثل علم و حکمت و معرفت بهره مند شویم، انسان باید مظهر صفات خداوند باشد. قیام اجتماعی هم که همان رسیدن به عدالت است. خداوند در آیه ۲۵ سوره حدید می فرماید که «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ لِیَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ» (پیامبران خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب آسمانی و میزان (شناساییِ حق از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند) این آیه می خواهد بگوید که همه انبیا برای این آمدند که همه بشر به عدالت و قسط برسد و این قیام تحمیلی نیست، بلکه فطری است. دین به بشر تحمیل نمی شود، بلکه خودشان دین را می پذیرند.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: امام صادق(ع) در روایتی در خصوص پیامبر(ص) گفت که «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَدَّبَ نَبِیَّهُ (صلی الله علیه و آله) فَلَمَّا انْتَهَی بِهِ إِلَی مَا أَرَادَ قَالَ لَهُ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ» (خداوند پیامبرش را به بهترین شکل تربیت کرد و زمانی که ادب را تکمیل نمود به او گفت که تو خلق عظیم هستی) استاد ما علامه جوادی آملی از مفسران بزرگ قرآن می گفت که ادب سه نوع است، ادب مع النفس، ادب مع الغیر و ادب مع الله. ادب مع النفس یعنی انسان خودش، چشمانش، قلبش و تمام وجودش را تربیت کند، ادب مع الغیر یعنی انسان وقتی با دیگران ارتباط دارد باید خوش برخورد و اهل تعامل و اهل تفاهم باشد. ادب مع الله در خصوص رابطه انسان با خداوند است، این که انسان با خداوند قادر و خالق چگونه حرف بزند.
وی با تاکید بر این که خداوند را باید در همه چیز مشاهده کنیم، افزود: خداوند محبوب و معشوق ما است و باید به خداوند محبت بورزیم، همان طوری که او به ما محبت می ورزد. عشق به خداوند، عشق به همه زیبایی ها است و زیبایی زیباتر از خداوند نداریم. وقتی که انسان با این زیبایی انس بگیرد، دیگر هیچ چیز را زیبا نمی بیند. یاد خداوند، شیرین ترین لحظه زندگی یک انسان مومن است و اگر انسان شیرینی حلاوت الهی را بچشد، دیگر هیچ چیزی را شیرین نمی شمارد. خداوند می گوید که شروع محبت از من است از تو نیست و این که در وجود تو قرار دادم را حفظ کن.
برهان محبت در قرآن
آیت الله رمضانی با اشاره به برهان توحید اظهار کرد: علامه طباطبایی که یکی از مفسران بزرگ است می گفت که ما در قرآن، برهانی را به عنوان برهان محبت داریم و این برهان معیار توحید حضرت ابراهیم(ع) است. حضرت ابراهیم(ع) خطاب به ستاره پرستان و خورشیدپرستان و ماه پرستان می گفت که من هیچ کدام از این چیزهایی که غروب کردند را نمی پسندم بلکه فقط خدای فاطر را که جانم را خلق کرد، دوست دارم. لذا حضرت ابراهیم(ع) هر چه را که خداوند به او می گفت، اجرا می کرد از جمله این که از او خواسته شد تا سر فرزندش حضرت اسماعیل(ع) را به عنوان امتحان الهی، جدا کند. حضرت ابراهیم(ع) زمانی که این دستور به او داده شد با فرزندش مشورت کرد که من سه شب خواب دیدم که تو را ذبح می کنم، نظرت چیست؟ حضرت اسماعیل(ع) در جواب گفت که پدرم! آنچه را که به آن مامور شدی، اجرا کن، ان شاء الله من هم صبر خواهم کرد. حضرت ابراهیم(ع) حدود ۲۰ امتحان سخت را با موفقیت پشت سر گذاشت و آن وقت، خداوند او را به مقام امامت رساند.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، مقام امامت را بزرگ ترین مقام برای یک انسان دانست و تصریح کرد: پیامبر(ص) در روایتی فرمود که قرآن با علی و علی با قرآن است، در روایت دیگری از رسول اکرم(ص) در کتاب های اهل سنت آمده است که «انا مدینه العلم و علی بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب» من شهر علم و حکمت هستم و علی باب این شهر است، هر کس که علم بخواهد باید از درب آن وارد شود. اقدام جناب «محمد گالیاموف» در ترجمه نهج البلاغه به زبان تاتاری، اقدامی بسیار ارزشمند است. امام علی(ع) را ملکوتیان بهتر از مُلکیان می شناسند، لذا خدا در معراج به زبان علی با پیامبر(ص) سخن گفت.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با بیان این که اسلام به واسطه زبان قرآن، فراعصری است، تاکید کرد که اسلام برای همه عصرها و همه ملیت ها است، گرچه بعضی ها تلاش کردند و تلاش می کنند که اسلام را مختص زمان خود پیامبر(ص) یا مخاطب عرب زبان بدانند.
جمعی از شخصیت های اسلامی از جمهوری باشقیرستان و جمهوری تاتارستان در فدراسیون روسیه که برای شرکت در دوره های آموزشی کوتاه مدت جامعة المصطفی العالمیة به ایران سفر نمودند با حضور در ساختمان مجمع جهانی اهل بیت(ع) در شهر قم با آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل این مجمع، دیدار کردند.
آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در ابتدای این دیدار با ابراز خرسندی از حضور در جمع شخصیت های اسلامی روسیه اظهار کرد: از این که در این جمع حضور پیدا کردم، بسیار خوشحال هستم. این مهم است که همگی شما در معرفی دین اسلام، نقش دارید. اسلام یک دین فطری و عقلی است، لذا اگر هر جا معرفی شود، آنجا از اسلام استقبال می کنند. زبان محاوره قرآن، عربی است، اما زبان فهم آن، فطرت و عقل است و این دیروز و امروز و فردا نمی شناسد.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در ادامه با بیان این که اسلام به واسطه زبان قرآن، فراعصری است، تاکید کرد که اسلام برای همه عصرها و همه ملیت ها است، گرچه بعضی ها تلاش کردند و تلاش می کنند که اسلام را مختص زمان خود پیامبر(ص) یا مخاطب عرب زبان بدانند. مهم این است که نگاه سطحی به اسلام نداشته باشیم. بزرگان و عالمان ما در حوزه علمیه تاکید دارند که اسلام را باید جامع، عمیق و دقیق بفهمیم. اسلام فقط جنبه ظاهری نیست، بلکه جنبه های باطنی و معنوی و عرفانی اسلام بسیار عمیق تر است.
قیام فردی و اجتماعی در اسلام
وی افزود: در اسلام مسئولیت ما فقط فردی نیست، بلکه هم فردی و هم اجتماعی است. به نظر ما، اسلام اول قیام می کند و ما قائم می شویم و بعد ما باید تلاش کنیم که اسلام را درست به دنیا معرفی کنیم. لذا ما باید دو نوع قیام داشته باشیم یکی قیام فردی برای رسیدن به توحید تا خودمان را بسازیم و تهذیب کنیم و مودب به آداب الهی شویم، دوم قیام اجتماعی برای عدالت داشته باشیم که جامعه بشری از عدالت برخوردار شود.
آیت الله رمضانی با اشاره به دیدگاه امام خمینی(ره) در خصوص آیه «أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثنَیٰ وَفُرَٰدَیٰ» اظهار کرد: امام خمینی(ره) در خصوص آیه ۴۶ سوره سباء می گفتند که این آیه اشاره به دو نوع قیام یعنی قیام فردی و اجتماعی دارد. قیام فردی اش، آن است که از صفات الهی مثل علم و حکمت و معرفت بهره مند شویم، انسان باید مظهر صفات خداوند باشد. قیام اجتماعی هم که همان رسیدن به عدالت است. خداوند در آیه ۲۵ سوره حدید می فرماید که «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ لِیَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ» (پیامبران خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب آسمانی و میزان (شناساییِ حق از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند) این آیه می خواهد بگوید که همه انبیا برای این آمدند که همه بشر به عدالت و قسط برسد و این قیام تحمیلی نیست، بلکه فطری است. دین به بشر تحمیل نمی شود، بلکه خودشان دین را می پذیرند.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: امام صادق(ع) در روایتی در خصوص پیامبر(ص) گفت که «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَدَّبَ نَبِیَّهُ (صلی الله علیه و آله) فَلَمَّا انْتَهَی بِهِ إِلَی مَا أَرَادَ قَالَ لَهُ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ» (خداوند پیامبرش را به بهترین شکل تربیت کرد و زمانی که ادب را تکمیل نمود به او گفت که تو خلق عظیم هستی) استاد ما علامه جوادی آملی از مفسران بزرگ قرآن می گفت که ادب سه نوع است، ادب مع النفس، ادب مع الغیر و ادب مع الله. ادب مع النفس یعنی انسان خودش، چشمانش، قلبش و تمام وجودش را تربیت کند، ادب مع الغیر یعنی انسان وقتی با دیگران ارتباط دارد باید خوش برخورد و اهل تعامل و اهل تفاهم باشد. ادب مع الله در خصوص رابطه انسان با خداوند است، این که انسان با خداوند قادر و خالق چگونه حرف بزند.
وی با تاکید بر این که خداوند را باید در همه چیز مشاهده کنیم، افزود: خداوند محبوب و معشوق ما است و باید به خداوند محبت بورزیم، همان طوری که او به ما محبت می ورزد. عشق به خداوند، عشق به همه زیبایی ها است و زیبایی زیباتر از خداوند نداریم. وقتی که انسان با این زیبایی انس بگیرد، دیگر هیچ چیز را زیبا نمی بیند. یاد خداوند، شیرین ترین لحظه زندگی یک انسان مومن است و اگر انسان شیرینی حلاوت الهی را بچشد، دیگر هیچ چیزی را شیرین نمی شمارد. خداوند می گوید که شروع محبت از من است از تو نیست و این که در وجود تو قرار دادم را حفظ کن.
برهان محبت در قرآن
آیت الله رمضانی با اشاره به برهان توحید اظهار کرد: علامه طباطبایی که یکی از مفسران بزرگ است می گفت که ما در قرآن، برهانی را به عنوان برهان محبت داریم و این برهان معیار توحید حضرت ابراهیم(ع) است. حضرت ابراهیم(ع) خطاب به ستاره پرستان و خورشیدپرستان و ماه پرستان می گفت که من هیچ کدام از این چیزهایی که غروب کردند را نمی پسندم بلکه فقط خدای فاطر را که جانم را خلق کرد، دوست دارم. لذا حضرت ابراهیم(ع) هر چه را که خداوند به او می گفت، اجرا می کرد از جمله این که از او خواسته شد تا سر فرزندش حضرت اسماعیل(ع) را به عنوان امتحان الهی، جدا کند. حضرت ابراهیم(ع) زمانی که این دستور به او داده شد با فرزندش مشورت کرد که من سه شب خواب دیدم که تو را ذبح می کنم، نظرت چیست؟ حضرت اسماعیل(ع) در جواب گفت که پدرم! آنچه را که به آن مامور شدی، اجرا کن، ان شاء الله من هم صبر خواهم کرد. حضرت ابراهیم(ع) حدود ۲۰ امتحان سخت را با موفقیت پشت سر گذاشت و آن وقت، خداوند او را به مقام امامت رساند.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، مقام امامت را بزرگ ترین مقام برای یک انسان دانست و تصریح کرد: پیامبر(ص) در روایتی فرمود که قرآن با علی و علی با قرآن است، در روایت دیگری از رسول اکرم(ص) در کتاب های اهل سنت آمده است که «انا مدینه العلم و علی بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب» من شهر علم و حکمت هستم و علی باب این شهر است، هر کس که علم بخواهد باید از درب آن وارد شود. اقدام جناب «محمد گالیاموف» در ترجمه نهج البلاغه به زبان تاتاری، اقدامی بسیار ارزشمند است. امام علی(ع) را ملکوتیان بهتر از مُلکیان می شناسند، لذا خدا در معراج به زبان علی با پیامبر(ص) سخن گفت.